زله بیدارباشی طبیعی برای رویدادهای حال و آینده

گرچه بیشتر بلاهای طبیعی و گرفتاریهایی که مردم آخر اّمان با آنها رو به رو می باشند، در ظاهر منشأ طبیعی و مادّی دارند، در واقع اثر وضعی و نتیجۀ قهری کارهای بد و گناهانی اند که نظم طبیعت را بر هم می‏زنند و خشم خالق هستی را برمی انگیزند.

رسول خدا(صلّی الله علیه و آله) فرمود:

. هر گاه میان شما پخش شود، زمین لرزه خاهد بود.(1).

در سال ظهور امام مهدی(علیه السّلام)، پس از آشکارشدن بزرگ ستاره ای دنباله دار (گیسوی شیطان) در آسمان در ماه رمضان، زله هایی سخت ویرانگر و پرکشتار روی می دهند که بزرگترین آنها کانونش زیر دریای مدیترانه می باشد و گسترۀ ویرانیش شهرهای مصر، فلسطین، اسرائیل، لبنان، سوریه، عربستان، ترکیه، و برخی شهرهای اروپایی را در بر می گیرد، و در مشرق زمین، از عراق و ایران تا خراسان بزرگ، هند، پاکستان، چین، کره و ژاپن، نیز زله هایی بزرگ روی می دهند.

از عبدالله پسر عُمَر روایت شده است که پیامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) به جایگاه برآمدن خورشید رو کرد و فرمود:

از همین جا (مشرق) گیسوی شیطان برآید، و از همین جا زمین لرزه ها و آشوبها . خواهند بود(2).

ابو حَمْزَۀ ثُمالی گفت که شنیدم ابو جعفر محمّد پسر علی(علیهما السّلام) می فرمود:

. قائم(علیه السّلام) به پا نمی خیزد، مگر هنگام ترسی سخت، زمین لرزه ها، آشوب و گرفتاری ای که به مردمان می رسند.(3).

زمین لرزه پرقدرت برآمده از گسلی وابسته به مجموعۀ تحرّکات زاگرس که در ۴۰ سال گذشته مانند آن رخ نداده است و پس لرزه ها و زمین لرزه های فراوان پس از آن که دیشب در بخشهایی از غرب آسیا، به ویژه ایران و عراق، روی دادند، با توجّه به شدّت و گستردگی آنها و خرابی و کشتار اندک، پیش هشداری طبیعی اند که خبر از افزایش گناه و تباهی تا کنون، بروز اختلافات جدید و فتنه هایی تازه در آینده ای نزدیک و وقوع زله هایی بزرگتر و اختلافات و آشوبهایی سخت تر در آینده ای نه چندان دور در جهان، به ویژه خاورمیانه، می دهند.

این زله ها همبستگی بیشتر دولتهای اروپایی و امریکایی و عربها و ترکیه و افزایش فتنه انگیزیشان نسبت به مسلمانان، به ویژه ایرانیان، و تزل ی در برخی حکومتهای منطقه را در پی دارند.

 نکته قابل توجّه در بارۀ زله های دیشب آن است که پیشتر از این، در مناطقی مانند شرق آشیا و یا ایران شاهد افزایش زله بودیم و اکنون زله در عراق و غرب آسیا افزایش یافته است و این پیام آور وقوع رویدادهایی نو در این بخشهاست.
—---------------------------------------------------
 1. روضة ‏الواعظین، ص532 (ترجمۀ نویسنده).
2. المعجم الصغیر، جزء 2، ص 36، ب میم (ترجمۀ نویسنده).
3. الغیبة، نعمانی، ص 240، ب 13، ح 22 (ترجمۀ نویسنده).

سیّد سلیمان مدنی تنکابنی-ایران- قم